Beleidskader woonwagen- en standplaatsenbeleid

In 2018 heeft het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een nieuw beleidskader opgesteld voor gemeenten en woningcorporaties. Dit kader kwam er nadat het eerdere beleid – dat sinds de intrekking van de Woonwagenwet in 1999 gold – niet langer voldeed en door instanties als het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, het College voor de Rechten van de Mens en de Nationale Ombudsman als discriminerend werd beoordeeld.

Het beleidskader erkent dat woonwagenbewoners een eigen culturele identiteit hebben die bescherming verdient. Gemeenten en corporaties moeten daarom beleid voeren dat deze identiteit respecteert en voldoende ruimte biedt voor het woonwagenleven. Uitgangspunt is dat woningzoekende woonwagenbewoners binnen een redelijke termijn kans moeten hebben op een standplaats. Het afbouwen of laten verdwijnen van standplaatsen is niet toegestaan zolang er behoefte bestaat.

Kernpunten van het beleidskader

• Gemeenten stellen woonwagenbeleid vast als onderdeel van hun volkshuisvestingsbeleid.

• De behoefte aan standplaatsen moet actief worden geïnventariseerd en opgenomen in woonvisies en prestatieafspraken.

• Woningcorporaties dragen zorg voor de huisvesting van woonwagenbewoners met een laag inkomen.

• Het beleid moet discriminatie voorkomen en rechtszekerheid bieden.

• Communicatie en betrokkenheid van woonwagenbewoners bij beleidsvorming zijn essentieel.

Doel;

Het beleidskader moet een einde maken aan het uitsterfbeleid en zorgen voor duidelijkheid, rechtszekerheid en respect voor de woonwagencultuur. Gemeenten krijgen hiermee concrete bouwstenen om lokaal beleid te ontwikkelen dat aansluit bij mensenrechten en de specifieke woonbehoefte van woonwagenbewoners.

Het document is volledig beschikbaar en kan eenvoudig worden gedownload via onderstaande blauwe downloadknop.