Woningcorporaties en verantwoordelijkheid
Woningcorporatie
De woningcorporatie moet zélf (indien nodig) de gemeente aanspreken of juridisch dwingen tot het beschikbaar stellen van grond, als dit noodzakelijk is om haar wettelijke taken na te komen, zoals die uit de Awgb of prestatieafspraken voortvloeien.
Rechtsbescherming via ketenverantwoordelijkheid
- Als een woningcorporatie stelt: "wij kunnen niet leveren want de gemeente geeft geen grond", dan:
- Moet zij dit formaliseren;
- En eventueel juridische stappen zetten — niet de burger.
De woningcorporatie draagt de juridische verantwoordelijkheid onder de Awgb en moet dus zélf de gemeente aanspreken (ook in rechte) indien zij door nalatigheid van de gemeente haar plichten niet kan uitvoeren — dit ligt niet op de schouders van de woonwagenbewoner.
Praktijkvoorbeelden en jurisprudentie
- Verenigd Koninkrijk - Case of Chapman v. the United Kingdom (2001): Het Hof erkende dat het ontbreken van standplaatsen een belemmering vormt voor de traditionele woonwijze van woonwagenbewoners.
- Frankrijk - Case of Winterstein v. France (2013): Het Hof benadrukte dat het gebrek aan geschikte locaties voor woonwagenbewoners een schending kan zijn van Artikel 8 EVRM (recht op privéleven en familie). Frankrijk werd opgeroepen meer standplaatsen te faciliteren.
- Nederlandse context - ECLI:NL:RVS:2018:2319: De Raad van State oordeelde dat het beleid van gemeenten om woonwagenstandplaatsen te verminderen of niet aan te bieden in strijd is met het EVRM. Gemeenten hebben een positieve verplichting om voldoende plekken te creëren.
Wat betekent dit voor woonwagenjongeren?
- Specifieke woonrechten: Jongeren uit woonwagengezinnen hebben recht op een standplaats binnen of nabij hun gemeenschap, zelfs als reguliere starterswoningen niet beschikbaar zijn.
- Geen afwijzing op basis van woningnood: De schaarste aan reguliere woningen mag geen argument zijn om woonwagenjongeren standplaatsen te weigeren. Hun recht op huisvesting is gekoppeld aan hun cultuur en identiteit.
- Gemeentelijke verantwoordelijkheid: Gemeenten en woningcorporaties moeten beleid voeren dat aansluit bij de woonbehoefte van woonwagenbewoners, inclusief jongeren. Dit kan betekenen dat uitbreiding van woonwagenlocaties noodzakelijk is.